Sinaasappelstraat

Joan Nederlof liet zich voor Sinaasappelstraat inspireren door de Franse filosoof Alexis de Tocqueville en door Mien van Dam uit de Haagse Sinaasappelstraat. De Tocqueville deed aan het begin van de negentiende eeuw diepgaand onderzoek naar de sterke, maar vooral ook de zwakke kanten van de democratie. En hij kwam daarbij tot verrassende inzichten en voorspellingen.

Mien van Dam leefde op haar beurt gedurende de hele vorige eeuw en kende Willem Drees persoonlijk. Als overtuigd sociaal-democrate streed ze tijdens haar leven voor gelijkheid van (bijna) iedereen. Ook was ze de grootmoeder van Nederlof. Ze is al heel erg lang dood, maar voor deze gelegenheid roept Nederlof haar weer terug van gene zijde. Dat is het begin van een fascinerend gesprek over algemeen en eigen belang, visie en mediatraining, het einde en begin van de verzorgingsstaat en prietpraat van sociale leidsmannen. Sinaasappelstraat is Nederlofs eerste voorstelling in een driedelige serie over democratie.

Uit de recensies:

"Behalve over politiek gaat het ook over hen beiden, over een vrouw die de hele vorige eeuw beleefde, en haar kleinkind van inmiddels 52, die ook het nodige heeft meegemaakt. Mien, met haar jarenzeventigbril, platenspeler, gehaakte beddensprei en bekakte manier van verwoorden van weinig bekakte idealen, en Joan met haar snelle manier van praten en redeneren en poneren en weifelen. Een waardevolle hereniging is het, daar in de Sinaasappelstraat." De Volkskrant ****

"Met een slimme vondst weet ze de stof levend te maken: ze haalt haar grootmoeder terug." Parool ***

"Nederlofs spel laat prachtig zien hoe haar karakter verscheurd is tussen wantrouwen jegens de politiek enerzijds en apathie als burger anderzijds." Theaterkrant ****